29 Ağustos 2012 Çarşamba

Erkeklere güvenmek

Bu sabah kendimi biraz halsiz hissediyordum.
Tabii ki her zamanki gibi erkenden kalktım ama hiç enerjim yoktu.
Son günlerde hep böyleyim.Oğlumu uyutamıyorum bile.
Bu arada oğlum da beslenirken uyumaya alıştı.
Bu ayına kadar hiç böyle uyumamıştı. İşime de geldi aslında. Uzun vadede sorun olmaz inşaallah.
8.30 da eşimin uyanmasıyla(ki uyanması için elimizden geleni yaptık oğlumla :D )nöbeti ona devredip biraz uyudum.Bir ara uyanıp Eren' i uyutup tekrar yattım.

Eşim yanıma gelip "kahvaltı hazırlayayım mı?" diye sordu. Bunu okdar çok istedim ki, yinede içimden acaba yapabilir mi sorusu geçti. Patetsli yumurta istedim.
İstedim ama kafamda bin türlü şüphe patatesler dağılıcak, yanıcak birşeyker olucak illaki.Hatta aklımdan kalkıp müdahele etmek bile geçti.Ne mi oldu güzel bir patetesli omlet yedim.

 Yani demek istediğim biraz güvenmek lazım. Hem yardım etsinler istiyoruz ama güvenemiyoruz.Yapabileceklerine inanamıyoruz. Onlar da bu rolü çok güzel oynuyorlar.
Çevremde de tanıdıklarım var. İlgisizlikten, herşeyi tek başına yapmaktan şikayetçi olmasına rağmen bütün yükü üstüne alan yine kendisi.

  Çocuklar konusunda da aynı şey geçerli.Babalar emzirmek dışında herşeyi yapabilir.
Alt değiştirebilir, biberonla besleyebilir, uyutabilir vs..Sadece deneyime ihtiyaçları var.
Ve bu çocuklar içinde gerekli. Bir yerler de "babasıyla daha çok vakit geçiren çocuklar özgüvenli olurlar ."gibi birşey okumuştum.
 İnanın bana erkekler aslında herşeyi yapabilir. Güvenin onlara ve fırsat tanıyın.
 Ben öyle yapıyorum ve meyvelerini de bolca yiyorum.

Bugünkü güzel kahvaltı sofrası için sana çok teşekkür ediyorum gugulim.Ve seni çok seviyorum....

20 Ağustos 2012 Pazartesi

Süt sağımı

      Yaklaşık 2  aydan beri pompayla  sağdığımda 10cc bile çıkmayan sütüm 75cc çıktı.Şoktayım... Mutluyum...Şaşkınım...

CE EEEE :D:D:D

Henüz 5 aylık bir bebek bile ne istediğini biliyor. Kendince anlatıyor.
Tülbentle ce ee oyunu bizim oğlanın istediği. Tabiki sitediği oluyor. Oyun başlıyor.Tülbenti gören Eren başlıyor ayaklarını, kollarını çırpmayaTülbent örtülüyor ,kalkıyor ce eee ve bir kahkaha duyuluyor.Kahkayı duyan anne çoşuyor.Anne bebek birlikte sevinç çığlıkları atıyor.Tekrar tekrar oynanıyor oyun taki erenin bezinin değişme vakti gelen kadar...                            

Trump Towers




  Dün yani arife günü eşimin de izinli olması fırsat bilip attık kendimizi dışarı.Aslında niyetimiz artık büyümüş olan oğlumuza yeni bir karyola almaktı.Koskoca Şişli'de bebek mobilyası satan bir yer bulamadık.
    Gide gide Mecidiyeköy'e kadar gitmişiz.Ne yapalım diye konuşurken, Trump Towers geldi aklıma.Girdik içeri gayet sakin bir yer.Biraz dolaştık kendim için birşeyler aldım.Alt katta minimall diye bir yere gittik. Çocuklar için ayrılmış bir kat, çocuklara özel restrontlar, çocuk tiyatrosu ,kids concierge hizmeti var. Bir de D&R kids mağazası çok hoşumuza gitti. Çocuklar için envayi çeşit kitap var. Şimdiden oğlum için bir sürü kitap seçtim.Kendim için de Tracy Hogg'un "Bebek Bakım Sorunlarına Mucize  Çözümler " kitabını aldım.Okumaya başladım bile.Bitirince onunla ilgili de ayrıntılı bir yazı yazarım.
   Eren' de beklediğimden usluydu.Yolda giderken kendi kendine uyudu baya şaşırdım. Normalde arabasında pek uyumazdı(son zamanlarda).Uykusunu geldiğinde biraz ık mık ağlamaya yakın sesler çıkardı.Ona "Hadi uyu oğlum , kendin uyuyabilirsin."dedim ve emziiğni verdim.Biraz sonra uyudu.Trump Towers'da uyandı.Huysuzlandı arabadan çıkmak istedi. Babası de böyle durumlar için yanımızda taşıdığımız kanguruyu taktı. Sorun çözlmüştü. Biraz sonra da emzirme odasına gittik.orayı da gayet gzel dizayn eetmişler.Diğer emzirme odalarına göre çok genişti.Ayrıca oğlum duvar kağıdıyla uzun uzun sohpet etti :) .
  Eve dondüğümüzde sütünü içti ve uyuya daldı.Biz de bir film keyfi yaptık eşimle :) Her ne kadar kesintilere uğrasa da güzeldi.

17 Ağustos 2012 Cuma

Yazmaya :) ve Mamaya :( Başlarken



Yazmaya başladığım gün aslında çokta güzel bir gün değil.Bugun aynı zamnda devam sütüne de başladığımız gün.Henüz  vermedim.Sütümün yetmediğini anladığımdan beri dolapta biriktirmiş olduğum sütleri veriyorum 2-3 gündür.Bugün başlayoruz sanırım.Hala emin değilim içimde bir huzursuzluk var.Oğlum artık 5,5 aylık ve benim sütüm ona yetmiyor. Artırmak için elimden geleni yapıyorum.Anne sütü ve devam sütü  birlikte gitmek okadarda kötü değil ama uzun süre emzirmek istiyorum.1 ay önce oğlumu sünnet ettirdik. Doğuştan gelen darlığı yüzünden çiş yapamadığını düşüşndük-doktorlar da öyle düşündü- ve ozamn su vermeye başladık.Yine de çiş sayısında bir artış olmadı.Aslında hep aklımda olan "acaba sütüm yetmiyor mu?" sorusu aklımı kurcalasa da kabul etmiyordum.Neden yetmesin diyordum.Oğlumun çok düzenli olan uykusu bozuldu, sebepsiz ağlamalar başladı-ki ben bunları hep başka sebeplere yordum- Bir iş için dışarı çıktığım kardeşlerime dolaptaki sütlerden birini bıraktım.Memede hiç durmadığı kadar nefes bile almadan nerdeyse sütü içmiş. Bende o günden sonra akşamları dolaptaki sütleri vermeye başladım. Sallamamı istemeden çırpınmadan hemen uyuyordu.Bu arada doktor kontrolünde kilo almış gözüksede aile hekimine aşılar için gidyoruz orda 30 gr vermiş gözüküyordu.Tabi ben pompayla sağmaya denedim defalarca çizgiyi bile görmüyordu.Ben de içim içimi yiye yiye doktorumuzu aradım.Devam sütüne başlayalım dedi. Önce emzir doymamış gibi gözüküyorsa 90cc hazırla ver dedi.Aptamil yada Hipp alabilirsin dedi. Hipp organik olduğu için ve bir yerlerde Aptamil'in tatlı olduğu için bebeklerin anne memesini bıraktığını, Hipp'in daha tatsız olduğunu okumuştum bu yüzden hipp aldım.Uyansın deneyeceğim.


Bundan sonra inşaallah daha güzel haberlerle yazılarımı paylaşıyor olurum....