Erkeklere güvenmek

Bu sabah kendimi biraz halsiz hissediyordum.
Tabii ki her zamanki gibi erkenden kalktım ama hiç enerjim yoktu.
Son günlerde hep böyleyim.Oğlumu uyutamıyorum bile.
Bu arada oğlum da beslenirken uyumaya alıştı.
Bu ayına kadar hiç böyle uyumamıştı. İşime de geldi aslında. Uzun vadede sorun olmaz inşaallah.
8.30 da eşimin uyanmasıyla(ki uyanması için elimizden geleni yaptık oğlumla :D )nöbeti ona devredip biraz uyudum.Bir ara uyanıp Eren' i uyutup tekrar yattım.

Eşim yanıma gelip "kahvaltı hazırlayayım mı?" diye sordu. Bunu okdar çok istedim ki, yinede içimden acaba yapabilir mi sorusu geçti. Patetsli yumurta istedim.
İstedim ama kafamda bin türlü şüphe patatesler dağılıcak, yanıcak birşeyker olucak illaki.Hatta aklımdan kalkıp müdahele etmek bile geçti.Ne mi oldu güzel bir patetesli omlet yedim.

 Yani demek istediğim biraz güvenmek lazım. Hem yardım etsinler istiyoruz ama güvenemiyoruz.Yapabileceklerine inanamıyoruz. Onlar da bu rolü çok güzel oynuyorlar.
Çevremde de tanıdıklarım var. İlgisizlikten, herşeyi tek başına yapmaktan şikayetçi olmasına rağmen bütün yükü üstüne alan yine kendisi.

  Çocuklar konusunda da aynı şey geçerli.Babalar emzirmek dışında herşeyi yapabilir.
Alt değiştirebilir, biberonla besleyebilir, uyutabilir vs..Sadece deneyime ihtiyaçları var.
Ve bu çocuklar içinde gerekli. Bir yerler de "babasıyla daha çok vakit geçiren çocuklar özgüvenli olurlar ."gibi birşey okumuştum.
 İnanın bana erkekler aslında herşeyi yapabilir. Güvenin onlara ve fırsat tanıyın.
 Ben öyle yapıyorum ve meyvelerini de bolca yiyorum.

Bugünkü güzel kahvaltı sofrası için sana çok teşekkür ediyorum gugulim.Ve seni çok seviyorum....